Obraz ma kształt poziomego owalu, plastra nieokorowanego drewna brzozy. Przedstawia w układzie trzyczęściowym dwa pocztówkowe widoki miasta uzdrowiskowego – Kudowy oraz domalowany farbami olejnymi pejzaż górski. W części centralnej obrazu ogólny widok miasta. Całość podmalowana farbą olejną. W dolnej części napis „Bad Kudowa”. Obraz posiada naturalne obramienie z kory brzozowej.U dołu napis „Bad Kudowa”
Kudowa Zdrój (niem.Bad Kudowa) – położona jest w województwie dolnośląskim w Sudetach Środkowych. Najwcześniejsze wzmianki pochodzą z 1354 r. W XVII w. odkryto źródła leczniczych wód o zróżnicowanym składzie chemicznym. W 1636 r. powstały pierwsze drewniane urządzenia kąpielowe. W połowie XIX w. została uznana za pierwsze uzdrowisko kardiologiczne w Niemczech.
Po II wojnie światowej Kudowa stała się nie tylko miejscowością uzdrowiskową, ale i wypoczynkową.
Obiekty uzdrowiskowe rozrzucone są po całej miejscowości, a ich skupisko znajduje się w Parku Zdrojowym u podnóża Góry Parkowej. Budynek Pijalni jest najładniejszym i największym wśród uzdrowisk na Dolnym Śląsku. W 1963 r uzdrowisko zostało zaliczone do uzdrowisk międzynarodowych.
