Lalka celuloidowa (uformowana z masy termoplastycznej – odlana z formy), prezentuje postać małego chłopca, z ruchomymi kończynami umocowanymi na gumce. Główka z brązowymi, malowanymi włosami, detale twarzy realistyczne: z namalowanymi oczami i ustami; policzki delikatnie różowione.
Lalki wykonane z celuloidu stały się bardzo popularne w pierwszej połowie XX wieku – był to okres rozwoju nowych trendów w wytwarzaniu zabawek. Ze względu na niski koszt produkcji i możliwości plastyczne, tworzywo to szybko wprowadzono do masowej produkcji – także w Polsce. Technologia uzyskiwania celuloidu (otrzymuje się go poprzez plastyfikację azotanu celulozy w kamforze) została opatentowana w 1870 roku i dopiero w latach 50. XX wieku – głównie ze względu na jego łatwopalność – zaczęto go zastępować innymi bezpieczniejszymi materiałami.
